Konsekwencje ucieczki przed długami za granicę

Podstawę prawną niniejszej opinii stanowią przepisy Kodeksu cywilnego zwanego dalej K.c. oraz przepisy Kodeksu karnego zwanego dalej K.k.

Konsekwencje cywilne i karne

Zachowanie Pani siostry może rodzić dwie konsekwencje: cywilną, która będzie wiązała się z tym, że wierzyciele będą występowali do sądu z powództwem o zapłatę, orzeczenia będą wydawane, a komornicy będą próbowali prowadzić egzekucję przeciwko siostrze. Druga to karna, o ile by się okazało, że siostra, będąc niewypłacalną i względnie mając złe zamiary, świadomie zaciągała zobowiązania w bankach, wiedząc, że ich nie spłaci.

Z uwagi na powyższe w orbicie zainteresowania pozostaje przepis art. 297 § 1 K.k., zgodnie z którym: „kto, w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi – kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia finansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5”.

Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 29 kwietnia 1999 r., sygn. akt Aka 48/99 „do przypisania oszustwa konieczne jest ustalenie, że występując o udzielenie pożyczki, kredytu lub innego płatnego świadczenia, sprawca działał z zamiarem jego niezwrócenia lub niespłacenia. Należy dodać, że sam fakt zadłużenia nie może decydować o zamiarze wyłudzenia, a dopiero powiązanie różnych okoliczności związanych z zawieranymi umowami kredytowymi lub innymi transakcjami może pozwolić na wyprowadzenie wniosków o zamiarze oskarżonego”.

Unieważnienie umów kredytowych

Unieważnienie umów kredytowych będzie bardzo trudne, choć nie jest niemożliwe. Niemniej na pewno okoliczność ta będzie miała przełożenie na ewentualną odpowiedzialność karną i de facto może z siostry tę odpowiedzialność ściągnąć. Zachodzi jednak pytanie, jaki był stan psychiczny siostry na moment zaciągania zobowiązań?

Jak podkreśla się w literaturze przedmiotu „»stan wyłączający świadome powzięcie decyzji i wyrażenie woli« nie może być pojmowany w znaczeniu całkowitego braku świadomości. Całkowity brak świadomości, jeżeli wystąpi, charakteryzuje się zupełną niemożnością działania, a zatem problem oświadczenia czegokolwiek w ogóle nie może wchodzić w rachubę. »Stan wyłączający świadome powzięcie decyzji i wyrażenie woli« nie może być rozumiany dosłownie, wobec czego nie musi oznaczać całkowitego zniesienia świadomości i ustania czynności mózgu. Wystarczy istnienie takiego stanu, który oznacza brak rozeznania, niemożność rozumienia posunięć własnych i posunięć innych osób oraz niezdawanie sobie sprawy ze znaczenia i skutków własnego postępowania” (wyr. SN z dnia 7 lutego 2006 r., sygn. akt IV CSK 7/05; por. też wyr.SN z dnia 27 lipca 2010 r., sygn. akt II CSK 147/10; tak samo w uzasadnieniu postanowienia z dnia 30 kwietnia 1976 r., sygn. akt III CRN 25/76).

Jak Pani widzi, możliwości jest sporo, ale w mojej ocenie, najbardziej prawdopodobna jest odpowiedzialność cywilna. Karna występuje niezwykle rzadko, ale na pewno linią obrony w sprawie Pani siostry winien być jej stan zdrowia psychicznego.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny - Dz.U. 1997 nr 88 poz. 553
2. Wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 29 kwietnia 1999 r., sygn. akt Aka 48/99
3. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2006 r., sygn. akt IV CSK 7/05
4. Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 kwietnia 1976 r., sygn. akt III CRN 25/76
5. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 lipca 2010 r., sygn. akt II CSK 147/10
8. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2006 r., sygn. akt IV CSK 7/05

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.