Skarga na bezczynność komornika

Zaniechanie przez komornika dokonania czynności

Zgodnie z art. 767 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego (K.p.c.), na czynności komornika przysługuje skarga do sądu rejonowego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Dotyczy to także zaniechania przez komornika dokonania czynności. Chodzi o czynność, którą w obowiązującym stanie prawnym komornik musi podjąć. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego, użyty w art. 767 § 1 zd. 2 K.p.c. termin „zaniechanie przez komornika dokonania czynności” nie obejmuje bezczynności powodującej przewlekłość postępowania, na którą nie przysługuje skarga na czynności komornika. Zaznaczam, że mam wątpliwości, czy przeprowadzenie licytacji stanowi czynność, którą w obowiązującym stanie prawnym komornik musi podjąć. Skargę może złożyć strona lub osoba, której prawa zostały przez zaniechania komornika naruszone bądź zagrożone (art. 767 § 2 K.p.c.). Według art. 767 § 5 K.p.c. – skargę wnosi się do komornika, który zaniechał dokonania czynności. Komornik w terminie trzech dni od dnia otrzymania skargi sporządza uzasadnienie zaskarżonej czynności, o ile nie zostało ono sporządzone wcześniej, albo przyczyn jej zaniechania i przekazuje je wraz ze skargą i aktami sprawy do właściwego sądu, chyba że skargę w całości uwzględnia. O uwzględnieniu skargi komornik zawiadamia skarżącego oraz zainteresowanych, których uwzględnienie skargi dotyczy.

Skarga na przewlekłość postępowania

Jeśli nie przysługuje skarga na zaniechanie, można złożyć skargę na przewlekłość postępowania. Podstawą skargi na przewlekłość jest art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki, który stanowi, że strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy albo dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania). Na mocy artykułu 2 pkt 2. ww. ustawy, uprawnionym do wniesienia skargi w postępowaniu egzekucyjnym oraz w innym postępowaniu dotyczącym wykonania orzeczenia sądowego jest strona oraz inna osoba realizująca swoje uprawnienia w tym postępowaniu. Sądem właściwym do rozpoznania skargi jest sąd przełożony nad sądem, przed którym toczy się postępowanie (art. 4 ust 1. ww. ustawy).

Wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko komornikowi

Można jeszcze przedsięwziąć kroki zmierzające do pociągnięcia komornika do odpowiedzialności dyscyplinarnej. Niestety strona nie może sama złożyć wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego przeciwko komornikowi – uprawnienie takie przysługuje jedynie ściśle określonym organom, m.in. prezesom sądów i organom samorządu komorniczego. Najlepiej więc skierować wniosek do prezesa sądu rejonowego, przy którym działa komornik oraz do właściwej rady izby komorniczej, by skorzystali oni z przysługujących im kompetencji i złożyli wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego. W przypadku uwzględnienia wniosku i uznania komornika winnym stawianych mu zarzutów konsekwencje mogą być bardzo dotkliwe. Karami dyscyplinarnymi są bowiem nie tylko upomnienie bądź nagana, ale także kara pieniężna dochodząca do 20-krotności przeciętnego wynagrodzenia, a nawet wydalenie z zawodu (art. 72 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji).

Źródła:

1. Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego - Dz.U. 1964 nr 43 poz. 296

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.