Wezwanie do uregulowania zadłużenia

Autor: Marek Gola

Moja żona miała działalność gospodarczą, ale niestety nie udało się – straciła płynność finansową i musiała zamknąć firmę. Pozostały długi. Żona całą tę sytuację przypłaciła ciężką depresją. Niestety miała miejsce próba samobójcza, żona była hospitalizowana. Ostatnio przyszło wezwanie do uregulowania zadłużenia. Co się stanie, jeśli żona nie zapłaci tych należności? Czy w razie gdyby sprawa trafiła do sądu to sąd będzie brał pod uwagę fakt, że leczy się psychiatrycznie? Czy bez względu na wszystko może nakazać jej spłatę długów?

Masz podobny problem? Kliknij tutaj i zadaj pytanie.

Wezwanie do uregulowania zadłużenia

Wezwanie do uregulowania zadłużenia

Podstawę prawną niniejszej opinii stanowią przepisy Kodeksu cywilnego zwanego dalej K.c., przepisy Kodeksu postępowania cywilnego zwanego dalej K.p.c.

Z treści Pana pytania wynika, że Pana małżonka prowadziła działalność gospodarczą, którą jednak zmuszona była zamknąć z uwagi na utratę płynności finansowej. Niestety, ale żona przepłaciła swoją działalność zawodową problemami zdrowotnymi. W chwili obecnej wierzyciel żony odezwał się do niej z wezwaniem do uregulowania zadłużenia.

W pierwszej kolejności wskazać należy, iż zasadnym jest zbadanie o jaki stosunek zobowiązaniowy chodzi, tj. czy długi żony pochodzą z okresu kiedy prowadziła działalność, czy też z okresu kiedy wystąpiły problemy natury psychicznej. Jeżeli z okresu prowadzenia działalności – nie ma możliwości ich anulowania, za wyjątkiem sytuacji kiedy wierzyciel zrzeknie się swojego roszczenia. Jeżeli długi pochodzą z okresu kiedy pojawiły się problemy natury psychicznej to zasadnym jest ustalenie jakie czynności prawne dokonywała małżonka. Można bowiem podpierać się przepisem art. 82 K.c., zgodnie z którym nieważne jest oświadczenie woli złożone przez osobę, która z jakichkolwiek powodów znajdowała się w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli. Dotyczy to w szczególności choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego, chociażby nawet przemijającego, zaburzenia czynności psychicznych.

„Stan wyłączający świadome powzięcie decyzji i wyrażenie woli” nie może być pojmowany w znaczeniu całkowitego braku świadomości. Całkowity brak świadomości, jeżeli wystąpi, charakteryzuje się zupełną niemożnością działania, a zatem problem oświadczenia czegokolwiek w ogóle nie może wchodzić w rachubę.

Zobacz też: Oświadczenie o spłacie zadłużenia

Masz problem prawny? Kliknij tutaj i zapytaj prawnika ›

Zadłużenie związane z prowadzeniem działalności

Zakładam jednak, że zadłużenie związane jest z prowadzeniem działalności i wynika z zobowiązań zaciągniętych jeszcze przed problemami, co z kolei powoduje, że nie ma możliwości skutecznego powoływania się na treść art. 82 K.c.

W chwili obecnej zasadnym jest by małżonka udzieliła Panu na podstawie art. 87 § 1 K.p.c. pełnomocnictwo do reprezentowania jej w postępowaniu przesądowym i sądowym w sprawie z wezwania wierzyciela. Zgodnie z art. 87 § 1 K.p.c. pełnomocnikiem może być adwokat lub radca prawny, a w sprawach własności przemysłowej także rzecznik patentowy, a ponadto osoba sprawująca zarząd majątkiem lub interesami strony oraz osoba pozostająca ze stroną w stałym stosunku zlecenia, jeżeli przedmiot sprawy wchodzi w zakres tego zlecenia, współuczestnik sporu, jak również rodzice, małżonek, rodzeństwo lub zstępni strony oraz osoby pozostające ze stroną w stosunku przysposobienia. Innymi słowy, Pan jako małżonek może reprezentować interesy żony.

Dysponując takim pełnomocnictwem powinien Pan odpowiedzieć na wezwanie wierzyciela i wskazać jaki jest stan psychiczny małżonki, a także jaka jest jej sytuacja materialna. Dobrze byłoby wnosić o częściowe lub całkowite umorzenie zadłużenia lub odsetek. Do odpowiedzi na wezwanie proszę dołączyć dokumentację medyczną, wypisy ze szpitala, celem uwiarygodnienia zdarzenia opisanego w odpowiedzi na wniosek. Proszę zatem dążyć do zawarcia ugody, a nie generować kosztów związanych z założeniem sprawy przed sądem (opłata sądowa – 5% od dochodzonej kwoty i koszty zastępstwa procesowego).

Rozłożenie długu na raty

Nie ulega jednak wątpliwości, że wszystko zależy od wierzyciela, który jeżeli zechce to umorzy zadłużenie, a jeżeli nie zechce – zadłużenie będzie mógł dochodzić przed sądem. Gdyby stało się tak, że wierzyciel wystąpi do sądu, zasadnym jest powoływanie się na art. 32o K.p.c., zgodnie z którym w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie, a w sprawach o wydanie nieruchomości lub o opróżnienie pomieszczenia – wyznaczyć odpowiedni termin do spełnienia tego świadczenia. W mojej ocenie owe szczególne okoliczności występują w przedmiotowej sprawie.

Podobne stanowisko wyraził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 30 kwietnia 2015 r., sygn. akt II CSK 383/14, w którego tezie wskazano, iż „przepis art. 320 k.p.c. określa szczególną regułę wyrokowania, dotyczącą przedmiotu orzekania, dającą sądowi możliwość uwzględnienia także interesów pozwanego, w zakresie czasu wykonania wyroku, a interesów powoda przez uniknięcie bezskutecznej egzekucji. Mimo umiejscowienia go wśród przepisów postępowania, ma on charakter materialnoprawny, ponieważ modyfikuje treść łączącego strony stosunku cywilnoprawnego, w odniesieniu do sposobu i terminu spełnienia świadczenia przez pozwanego i w tym zakresie jest konstytutywny”.

Przepis art. 320 K.p.c. upoważnia sąd orzekający do wzięcia pod rozwagę przy wydawaniu wyroku, czy jego orzeczenie będzie mogło być wykonane bez potrzeby przeprowadzania egzekucji, zwłaszcza czy pozwany będzie w stanie spełnić zasądzone świadczenie jednorazowo. Przesłanką zastosowania tego przepisu jest ustalenie, że w danej sprawie zachodzi wypadek szczególnie uzasadniony; decydują o tym okoliczności konkretnej sprawy. W zasadzie chodzi o okoliczności dotyczące pozwanego dłużnika, jego sytuację osobistą, majątkową, finansową, rodzinną, które powodują, że nierealne jest spełnienie przez niego od razu i w pełnej wysokości zasądzonego świadczenia. Przyjmuje się, że np. za zastosowaniem omawianego przepisu przemawia sytuacja, w której pozwany uznaje powództwo i podnosi, że nieuregulowanie długu jest spowodowane wyłącznie jego złą sytuacją majątkową.

Rozważając rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty, sąd orzekający nie może jednak nie brać pod rozwagę sytuacji wierzyciela. Również jego trudna sytuacja majątkowa może bowiem co do zasady przemawiać przeciwko rozłożeniu zasądzonego świadczenia na raty, ponieważ sąd nie powinien działać z pokrzywdzeniem wierzyciela.

Brak spłaty będzie w konsekwencji prowadził do wszczęcie postępowania egzekucyjnego.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.


Zapytaj prawnika - porady prawne online

Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje!
Wycenę wyślemy do 1 godziny
Porad przez Internet udzielają
prawnicy z dużym doświadczeniem.

Zapytaj prawnika

Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje!
Wycenę wyślemy do 1 godziny
Zadaj pytanie »

prawo-pracy.pl

prawo-mieszkaniowe.info

rozwodowy.pl

prawo-cywilne.info

spolkowy.pl

sluzebnosc.info

poradapodatkowa.pl

prawo-karne.info

prawozus.pl

praworolne.info

Szukamy prawnika »